نیمه شب هنگامی که درخشندگی ستارگان به حد می رسد ازخواب برمی خیزم و به یاد آن همه عشق و وصال اشک می ریزم و به یاد آن همه دوستی های شیرین وبه یاد آن روزهایی که غم عشق را برایم می گفتی .

ای عزیزکه روزو شب خیال و یادت با منه و به هر کجا که قدم می گذاری جزروی زیبا و چشمان گیوای تو جایی را نمی یابم . نمی دانم بگویم یا خاموش بمانم یا ساکت باشم نمی دانم که از کدامین رنج ومحبت بگویم باز به یاد آن همه مهرو محبت افتادم که در دوران وصال با من روا می داشتی ، دلم خیلی برایت تنگ شده درد غربت و جدایی مرا می شکند ، نمی خواهی به نوای معشوق خود پاسخ دهی ، آیا صدای شدید قلبم را که هرگاه از کنارم می گذری را نمی شنوی که نغمه عشق وشادی را سرمی دهد ، آیا نمی دانی چقدردوستت دارم و تا چه اندازه خاطره هایت برایم عزیزاست ، پس به آوای قلبم پاسخ  بده وبا چند قطره اشک مرا از لگد مال کردن غرورخویش شاد کن        

                                                                                                                       به امید آن روز........