شـــــــدم بی خواب و غرق خوابم اکنـــــــون
نگو شــــــاید که گشــــتم بی تو مجنـــــــون
من از آن شــــب دلی در سینه ام نیـــــست
هوای عاشــــقی در دیــــــــده ام نیــــــست
دلم بعـــــــد از جــــــــدایی از تـو پژمــــــــرد
میــــــــان سیـــــنه از فـــــرط غمــــم مـــرد
هـــــــراس عاشـــــــقی لرزانـــــده جانـــــم
از ایــــن آشــــــفتــگی در غــــــم بمانـــــم
چـــــــرا دل را بــه او دادم بدیـــــن ســــان؟
همـــــه فکرم شده این عشـــــق آســـــان
چـــه حکمـــــت بــــود در راهـــــم بیـــــایی
اگــــــر در آن نبـــــــوده جـــــــز تباهــــــی؟
کجـــــا کــــردم خطـــــــــا در روزگـــــــارم
که این شـــــد حـــــــال من، پروردگـــــارم؟
من امشـب مثل هرشـب اشــــک ریـــــزان
مثـــال شــــمع می ســــوزم چـــه گریـــان
نگـــــو شــــاید که گشتم بی تو مجنـــــون
نگــــو این جملـــــه بدتر دل کنــــد خــــــون
شکســـــتی گــــر دلی در سینـــــه بــوده
خوشــــت باشـــد که دل بی کینـــه بـــوده
ولی تــــا بنـــــــــد دل هـــــــا را ببنـــــــدم
خیــــــــال عاشـــــــــــقی در دل نبنــــــدم
نگاهــــــــت در خیــــــالــم مانــــــده باقـــی
ولی افســـــــوس شد در سینــــــه داغـــی
تمـــــــام ســــــــرنوشت من همیـــــن است
که غـــم هـــر لحظــــــه نزدم در کمین است
ز تو چـــــون چــــــاره ای نبــــــوَد گذشتـــــم
تمـــــــام شعـــــــــر را اینجـــــــــا نوشتـــــم
تو خوش باش گرچه من از عشـــق، ســـوزان
همیــــن خـوش بودنت را بــــس "فــــــروزان"
